Na leczenie szpitalne wydajemy 43 proc. środków przeznaczonych na ochronę zdrowia. To najwięcej w Europie. Mamy także prawie największą liczbę łóżek szpitalnych przypadających na 100 tys. mieszkańców – na jedno łóżko średnio 150 osób. W Szwecji jest to aż 361 osób. Zarazem jednak brakuje specjalistycznych oddziałów dla osób starszych.
Jak wynika z danych Państwowego Zakładu Higieny, rozbudowa szpitali dokonała się kosztem opieki ambulatoryjnej. Zdaniem eksperta Pracodawców RP Roberta Mołdacha to jeszcze pozostałość zaborów: za Bismarcka szpitale były budowane w odległości jednego dnia marszu wojska. W Polsce chorym łatwiej kierować się do szpitala niż do lekarza rodzinnego.
Szpital wybieramy również z powodu jeszcze bardziej ograniczonej dostępności do specjalistów. Szczególnie widać to w przypadku dzieci – te do 5. roku życia są dużo częściej hospitalizowane niż ich europejscy rówieśnicy. To efekt braku pediatrów w Polsce. Ci, którzy są, przyjmują w szpitalach. Dlatego dzieci trafiają tam częściej, niżby to wymagało - komentuje Robert Mołdach.
Liczbę przyjęć ograniczają jednak limity NFZ: kiedy kończą się pieniądze, to niezależnie od liczby łóżek szpital nikogo już nie przyjmie.
Komentarze(9)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze1. Całkowity brak odpowiedzialności zawodowej lekarzy za leczenie pacjentów
2. Prawo do odmowy leczenia każdemu pacjentowi bez podania przyczyn
3. Nie wprowadzanie kas fiskalnych w rozliczeniu usług medycznych bez zgody środowiska lekarskiego.
4. Natychmiastowe zrównanie pensji z lekarzami w Niemczech a docelowo w USA.
5. Prawo lekarzy do podpisywania indywidualnych kontraktów z firmami farmaceutycznymi i pogrzebowymi.
6. Prawo do wypisywania recept przez upoważnionych asystentów lekarzy.
7. Prawo do prowadzenia przez lekarzy praktyki prywatnej w przychodniach publicznych.
8. Prawo do bezpłatnego użytkowania publicznego sprzętu przez lekarzy w praktyce prywatnej
9. Prawo do pracy lekarzy na wielu etatach bez obowiązku fizycznego przebywania w miejscu pracy.
10. Prawo do stosowania przez lekarzy cen umownych bez górnego limitu za usługi medyczne.
11. Wprowadzenie dogmatu o nieomylności lekarza, na wzór dogmatu o nieomylności papieża.
12. W przypadku sporu lekarza z pacjentem decydujący głos ma Izba Lekarska.
13. Przywrócenie dobrego imienia lekarzom łódzkiego pogotowia o pseudonimach roboczych Anioł Śmierci, Doktor Mengele i Doktor Potasik, którzy nigdy nie byli skazani prawomocnym wyrokiem sądu.
14. Rozpoczecie procesu beatyfikacyjnego doktora Garlickiego.
podadzą uczciwe dane- ile NFZ płaci średnio za leczenie 1-go pacjenta w szpitalu, ile wydają na to np. Węgrzy, Czesi o innych nawet nie ma co mówić. Ilu średnio lekarzy na 100tys. mieszkańców leczonych w szpitalach w Polsce pracuje w szpitalach? Wtedy przekonamy się gdzie jest prawda. Manipulowanie statystykami to stara stalinowska sztuczka.