Utrata słuchu w starszym wieku zwykle jest następstwem:
- przebytych i nieprawidłowo leczonych zapaleń ucha środkowego,
- starzenia się narządu słuchu,
- chorób współistniejących, tj. cukrzyca i nadciśnienie,
- przyjmowania leków o działaniu ototoksycznym (przejściowym i odwracalnym lub trwałym).
Za pogarszanie się słuchu u młodych ludzi obwinia się głównie słuchanie muzyki przez słuchawki tak głośno, że niszczone są komórki słuchowe zlokalizowane w uchu wewnętrznym.
Niepokojącymi objawami, które powinny skłonić nas do badania słuchu, są nie tylko problemy z dosłyszeniem cichszych dźwięków, lecz także:
- problemy z nadążaniem za rozmową, gdy kilka osób mówi jednocześnie lub gdy w tle jest hałas,
- szumy uszne, piski,
- przeświadczenie, że inni wokół nas mówią niewyraźnie lub mamroczą,
- kłopoty z określeniem kierunku, z jakiego dochodzi dźwięk,
- słyszenie dziwnych dźwięków, których nikt inny nie słyszy,
- zawroty głowy nieznanego pochodzenia.
Jak przebiega badanie słuchu: audiometria tonalna
Badanie trwa około 20 minut. Jest nieinwazyjne i bezbolesne. Nie trzeba się do niego specjalnie przygotowywać. Badanie słuchu audiogramem można przeprowadzić także u dzieci. Celem audiometrii tonalnej jest ustalenie progu słuchu – minimalnego natężenia dźwięku, który słyszy pacjent.
- Pacjent zakłada słuchawki podłączone do audiometru.
- Audiolog przeprowadza test, odtwarzając szereg dźwięków o określonej częstotliwości (wysokości tonu) i natężeniu (głośność) najpierw do jednego ucha, a następnie do drugiego. Pacjent sygnalizuje, kiedy słyszy dźwięk poprzez naciśnięcie przycisku. Tak sprawdzane jest, jak bardzo cichy dźwięk jest słyszalny dla badanego.
- Po zakończeniu badania, audiolog przekazuje wyniki przedstawiane na wykresie zwanym audiogramem.