Chorujesz na depresję? Możesz otrzymać ponad 215 zł. I to co miesiąc

Osoby cierpiące na depresję, w niektórych przypadkach, mogą ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny. Jest to świadczenie pieniężne, które ma na celu pomóc w pokryciu kosztów związanych z opieką i wsparciem.

Czym jest zasiłek pielęgnacyjny?

Zasiłek pielęgnacyjny to świadczenie pieniężne, które ma na celu pomóc w pokryciu wydatków związanych z opieką nad osobą, która z powodu swojego stanu zdrowia potrzebuje wsparcia w codziennych czynnościach. Zgodnie z ustawą z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz.U.2024.0.323), zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

• Dzieciom z orzeczeniem o niepełnosprawności.
• Osobom powyżej 16. roku życia z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
• Osobom powyżej 16. roku życia z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, jeśli niepełnosprawność powstała przed ukończeniem 21. roku życia.
• Osobom, które ukończyły 75 lat (w tym przypadku zasiłek jest przyznawany automatycznie).

Obserwuj kanał Dziennik.pl na WhatsAppie

Kto może otrzymać zasiłek pielęgnacyjny z powodu depresji?

Osoby z depresją mogą ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny, jeśli spełniają określone kryteria, a mianowicie:

• Posiadają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie to jest wydawane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Depresja musi być na tyle poważna, aby wpływać na zdolność osoby do samodzielnego funkcjonowania.
• Są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Oznacza to, że depresja w znacznym stopniu utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności, takich jak higiena osobista, ubieranie się, jedzenie czy poruszanie się.

Warto dodać, że zasiłek pielęgnacyjny przysługuje również osobom, które ukończyły 75 lat, niezależnie od stopnia niepełnosprawności. Osoby cierpiące na depresję w Polsce mogą ubiegać się o świadczenie z tytułu niepełnosprawności, jeśli ich stan zdrowia spełnia określone kryteria. Kluczowym aspektem jest posiadanie orzeczenia o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. W przypadku depresji, orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności jest możliwe, jeśli depresja została zdiagnozowana przed ukończeniem 21 roku życia.

Aby uzyskać świadczenie, osoba z depresją musi wykazać, że choroba powoduje trwałe ograniczenie zdolności do wykonywania codziennych czynności, takich jak praca, nauka, czy dbanie o siebie. Dodatkowo, konieczne może być udowodnienie, że stan zdrowia wymaga stałej opieki lub nadzoru.

Proces ubiegania się o świadczenie z tytułu niepełnosprawności wymaga złożenia odpowiedniego wniosku oraz przedstawienia dokumentacji medycznej potwierdzającej diagnozę i stopień niepełnosprawności. Warto skonsultować się z lekarzem psychiatrą lub psychologiem, którzy mogą pomóc w przygotowaniu dokumentacji oraz udzielić wsparcia w procesie aplikacyjnym.

Orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z powodu depresji

Aby uzyskać orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z powodu depresji, należy spełnić następujące kryteria:

• Przewlekły i ciężki charakter depresji: Depresja musi być przewlekła i ciężka, np. lekooporna, co oznacza, że nie reaguje na standardowe leczenie farmakologiczne.
• Znaczne ograniczenie zdolności do samodzielnej egzystencji: Depresja musi powodować znaczne ograniczenie zdolności do samodzielnej egzystencji, takie jak trudności w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak higiena osobista, ubieranie się, jedzenie, robienie zakupów, sprzątanie, itp.
• Niezdolność do pracy lub zdolność do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej: Depresja musi uniemożliwiać podjęcie pracy zarobkowej, lub umożliwiać ją jedynie w warunkach pracy chronionej, tj. w specjalnie dostosowanym miejscu pracy, z uwzględnieniem potrzeb osoby chorej.
• Wymaganie stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób: Depresja musi powodować konieczność stałej, lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w codziennym funkcjonowaniu i pełnieniu ról społecznych, takich jak rodzina, praca, nauka, itp.

Aby uzyskać orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu depresji, należy spełnić następujące kryteria:

• Ograniczenie zdolności do pracy: Choroba musi znacząco ograniczać zdolność do wykonywania pracy zgodnej z kwalifikacjami, ale nie wykluczać jej całkowicie. Oznacza to, że osoba z depresją może mieć trudności z koncentracją, motywacją i wykonywaniem zadań, co utrudnia jej pracę, ale nie uniemożliwia jej całkowicie.
• Utrudnienia w codziennym funkcjonowaniu: Objawy depresji muszą utrudniać codzienne funkcjonowanie, takie jak dbanie o higienę, gotowanie, sprzątanie, robienie zakupów czy utrzymywanie relacji z innymi ludźmi. Osoba z depresją może potrzebować pomocy w tych czynnościach, ale nie musi być całkowicie zależna od innych.
• Konieczność leczenia: Leczenie farmakologiczne i psychoterapia są niezbędne do utrzymania względnej stabilności, ale mimo to epizody depresyjne powracają, wpływając na jakość życia. Oznacza to, że osoba z depresją musi regularnie przyjmować leki i chodzić na terapię, aby radzić sobie z objawami choroby, ale mimo to może doświadczać nawrotów depresji.

Jak złożyć wniosek o zasiłek pielęgnacyjny?

• Uzyskaj orzeczenie o niepełnosprawności: Jeśli nie masz jeszcze orzeczenia, złóż wniosek do Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.
• Przygotuj dokumenty: Do wniosku o zasiłek pielęgnacyjny należy dołączyć:
• orzeczenie o niepełnosprawności,
• dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport),
• wypełniony wniosek o zasiłek pielęgnacyjny (dostępny w urzędzie gminy lub miasta).
• Złóż wniosek: Wniosek wraz z dokumentami należy złożyć w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby z depresją.

Kiedy zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje?

Osoba z depresją, która posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, może ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny. Jednak nie w każdym przypadku takie świadczenie zostanie przyznane. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie, która:

• Pobiera dodatek pielęgnacyjny z ZUS (np. emeryt lub rencista).
• Przebywa w całodobowej placówce opiekuńczej (np. dom pomocy społecznej).
• Otrzymuje podobne świadczenie z innego kraju.

Ważne jest, że zasiłek pielęgnacyjny ma na celu pokrycie kosztów opieki i pomocy, jakie osoba niepełnosprawna potrzebuje w związku ze swoim stanem zdrowia.

Wysokość zasiłku pielęgnacyjnego

Zasiłek pielęgnacyjny wynosi 215,84 zł miesięcznie. Zasiłek pielęgnacyjny jest przyznawany na okres ważności orzeczenia o niepełnosprawności. Oznacza to, że jeśli orzeczenie jest wydane na czas określony, konieczne będzie ponowne złożenie wniosku o zasiłek po jego wygaśnięciu. W przypadku orzeczenia na czas nieokreślony, zasiłek pielęgnacyjny może być wypłacany bezterminowo.