Otępienie czołowo-skroniowe jest formą demencji, z którą powiązana jest także afazja. Diagnozę, według której Bruce Willis cierpi na afazję, rodzina amerykańskiego aktora ogłosiła w ubiegłym roku. Informację o tym, że Willis choruje na otępienie czołowo-skroniowe, podała w czwartek, 16 lutego, BBC, powołując się na informacje od jego bliskich. Przytoczyła oświadczenie rodziny aktora.

Reklama

Bruce Willis jest chory. „Jego stan się pogorszył”

- Odkąd wiosną 2022 roku ogłosiliśmy diagnozę afazji u Bruce’a, jego stan się pogorszył i teraz mamy bardziej szczegółową diagnozę: otępienie czołowo-skroniowe (znane jako FTD). Niestety, problemy z komunikacją to tylko jeden z objawów choroby, z którą zmaga się Bruce. Choć to bolesne, ulgą jest wreszcie postawienie jasnej diagnozy – przekazali bliscy Willisa.

Reklama
Reklama

Bruce Willis porzucił karierę aktorską w 2022 roku po wykryciu u niego afazji.

Czym jest afazja?

Afazja jest zaburzeniem mowy wynikającym z uszkodzenia mózgu – wskutek wypadku, udaru mózgu lub postępującej choroby neurodegeneracyjnej. Może być ona jednym z objawów FTD.

Otępienie czołowo-skroniowe znane również jako choroba zwyrodnieniowa czołowo-skroniowa ma związek z degeneracją płatów czołowych i skroniowych mózgu i obejmuje kilka typów demencji. Jeszcze jakiś czas temu występowała w medycynie jako choroba Picka (od nazwiska jej odkrywcy, Arnolda Picka, który opisał zespół cech w roku 1892 roku), jednak wraz z postępem badań chorobę Picka zakwalifikowano jako jedną z wariantów FTD.

Jakie są objawy choroby, na którą cierpi Bruce Willis?

Frontotemporal dementia, czyli otępienie czołowo-skroniowe, to choroba, na którą medycyna nie zna skutecznej metody leczenia.

Zaburzenie to jest związane z wiekiem. Pojawia się najczęściej u pacjentów w okolicach 65. roku życia, choć zdarzały się zachorowania na FTD u o wiele młodszych osób. Badania pokazują, że od 20 do 25 proc. przypadków otępienia czołowo-skroniowego występuje po 65. roku życia.

FTD jest najczęściej diagnozowaną wczesną postacią demencji.

Najbardziej niepokojący objaw, który może wskazywać na prawdopodobieństwo rozwoju otępienia czołowo-skroniowego, to postępująca afazja, czyli tak jak w przypadku Bruce’a Willisa – problemy z posługiwaniem się mową, wszelkiego rodzaju deficyty językowe, w tym utrzymujące się trudności z wysławianiem się. U części chorych rozwijają się także inne objawy związane ze zmianami osobowości na tle psychicznym i behawioralnym – między innymi niezdolność do kontrolowania emocji, apatia i związane z tym pogorszenie relacji z bliskimi.

Czy demencja FTD jest dziedziczna?

Powyższe objawy wynikają z postępującego zwyrodnienia płata czołowo-skroniowego mózgu i stopniowej utraty neuronów wrzecionowatych, odpowiedzialnych za szybkie przetwarzanie i przekazywanie informacji. Są one również powiązane z zachowaniami społecznymi.

Ryzyko zachorowania na FTD jest dziedziczne, choć przypadki są niezwykle rzadkie. U krewnych pacjentów cierpiących na otępienie czołowo-skroniowe odnotowano 3,5 raza wyższe prawdopodobieństwo zachorowania na ten konkretny rodzaj demencji niż w populacji ogólnej.