Czy szkarlatyna to groźna choroba?

Niegdyś była uznawana za chorobę śmiertelną.

Jak jest teraz?

Zakażenia paciorkowcami mogą skutkować różnymi powikłaniami. Wśród nich można wyróżnić ropne, np. zapalenie ucha środkowego, węzłów chłonnych, płuc, zatok lub ropień okołomigdałkowy, jak również nieropne, np. kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie stawów lub gorączka reumatyczna.

Reklama

Co wywołuje szkarlatynę?

Bakterie - paciorkowce z grupy A, wytwarzające toksynę erytrogenną. Odpowiadają one nie tylko za płonicę, ale i za zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, zapalenie węzłów chłonnych szyjnych, liszajec zakaźny.

Jakie są objawy szkarlatyny?

Chory ma wysoką gorączkę, zapalenie gardła i migdałków, wysypkę, jak również wymioty, bóle brzucha. Co istotne, w przebiegu płonicy wysypka jest szczególnie nasilona w miejscach dobrze ucieplonych, czyli w pachwinach, na pośladkach, w zgięciach kończyn. Jest drobnoplamista, a zmiany są wielkości główki od szpilki. Policzki stają się żywoczerwone z wyjątkiem okolicy brody i ust. Pod koniec okresu leczenia wysypka ustępuje, zaś skóra na dłoniach i stopach łuszczy się.

Reklama

Łatwo zorientować się, że dopadła nas szkarlatyna?

Choroba rozpoczyna się nagle i od razu wysoką gorączką. Dołącza do tego wysypka, a zmiany dotyczą także języka. Na początku jest obłożony, a następnie staje się „malinowy”.

Trzeba iść do lekarza?

Tak. Tylko lekarz może rozpoznać chorobę. W diagnostyce pomocne są testy laboratoryjne, pomagające stwierdzić wysoki poziom stanu zapalnego i leukocytów. Czasem wykonywany jest wymaz z gardła, służący do wykrycia paciorkowca grupy A. Warto mieć na uwadze fakt, że szkarlatynę można pomylić z każdą inną chorobą, która wiąże się z wysypką i gorączką, czyli np. odrą lub różyczką. Jest to choroba wywoływana przez bakterie, więc ważne jest jak najszybsze postawienie właściwej diagnozy i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia. Nie powinniśmy zwlekać z wizytą u lekarza.

Jak wygląda leczenie szkarlatyny?

Konieczne jest przyjmowanie antybiotyku. Terapia musi być wdrożona szybko i trwać 10 dni. Krótsza może skutkować tym, że zakażenie wróci lub rośnie zagrożenie powikłaniami. Musimy również pamiętać, aby leki przyjmować w odpowiednich dawkach i w odpowiednich godzinach wyznaczonych przez lekarza. Chory powinien również przyjmować leki przeciwgorączkowe, nawadniać się, a na łuszczącą skórę aplikować preparaty nawilżające.

Czy łatwo zarazić się szkarlatyną?

Zakażenie odbywa się drogą kropelkową lub poprzez zranioną skórę, rzadziej przez zakażone przedmioty. Zdarza się również tak, że osoba dorosła, która jest nosicielem danego szczepu paciorkowca, ale nie ma objawów choroby, może zarazić np. dziecko, które zachoruje na szkarlatynę. Przy terapii antybiotykowej osoba chora staje się niezakaźna dla otoczenia po upływie 24-48 godzin od rozpoczęcia przyjmowania leku.

Po przechorowaniu płonicy choroba może do nas wrócić. Jednak aby to mogło się stać, musi zaatakować nas inny szczep paciorkowca, wytwarzający inny typ toksyny. Po przechorowaniu szkarlatyny wywołanej przez dany szczep uodparniamy się na niego już do końca życia.

To choroba głównie dzieci?

Zakażenia paciorkowcami mogą wystąpić w każdym wieku, jednak te drobnoustroje najczęściej atakują dzieci. U dorosłych zwykle obserwuje się paciorkowcowe zapalenie gardła, migdałków, węzłów chłonnych. Wysypka występuje u nich bardzo rzadko.