Mogą pojawić się już po 40. roku życia. Objawy choroby Parkinsona

Choroba Parkinsona dotyka najczęściej osoby po 60. roku życia. Ale bywa też tak, że jej objawy odczuwają 40-latkowie. Mówi się wówczas, że to parkinsonizm młodzieńczy.

Jak rozpoznać chorobę Parkinsona? Chory ma problemy z poruszaniem się, które wynikają m.in. ze sztywności mięśni oraz zaburzeń równowagi. Wolniej chodzi, siada, podnosi przedmioty, gdyż jego mózg z opóźnieniem wysyła sygnały do mięśni. Jego sylwetka staje się pochylona, co jest spowodowane przez zwiększone napięcie mięśni. Ręce, nogi, a nawet głowa niekontrolowanie drgają. Twarz nie wyraża mimiki, a dodatkowo z ust może mimowolnie wypływać ślina.

Kiedy drżenie rąk jest nasilone, chory na parkinsona nie jest w stanie pisać. Z kolei z powodu zesztywnienia mięśni twarzy pojawiają się trudności z mówieniem (mowa niewyraźna, monotonna, bez intonacji), jak również połykaniem.

Chorzy na parkinsona mają problemy ze spokojnym snem, cierpią na bezsenność. Często popadają w stany depresyjne. W początkowym stadium choroby zachowują jednak sprawność umysłową, co niekorzystnie wpływa na ich samopoczucie. Widząc, że tracą sprawność fizyczną, świadomie rezygnują z życia towarzyskiego. W późniejszej fazie choroby osoba nią dotknięta ma problemy z koncentracją i zapamiętywaniem.

Choroba Parkinsona daje także niespecyficzne objawy. Mogą to być zaburzenia węchu, powolne i niezgrabne ruchy, potykanie się, kłopoty z precyzyjnymi ruchami dłoni, np. podczas pisania. Do tego chorzy wolniej reagują na polecenia, tak jakby potrzebowali więcej czasu na ich zrozumienie. Lekarze zwracają uwagę na fakt, że choroba Parkinsona u każdego pacjenta objawia się trochę inaczej i ma inne tempo rozwoju.

Statystycznie na chorobę Parkinsona częściej zapadają mężczyźni niż kobiety.