Morsowanie ma korzystny wpływ na ciało i ducha, a zwolennicy zimnych kąpieli podkreślają korzyści zdrowotne, jakie przynosi. Wśród nich wymieniają m.in. poprawę krążenia krwi, wzmocnienie systemu immunologicznego, a także poprawę samopoczucia i zmniejszenie stresu.
Warto jednak pamiętać, że kąpiele w zimnej wodzie nie są dobre dla wszystkich. Osoby z takimi schorzeniami jak np. choroby serca czy układu oddechowego powinny skonsultować się z lekarzem nim rozpoczną morsowanie.
Ponadto do zimnych kąpieli wymagane jest odpowiednie przygotowanie, które należy rozpocząć już kilka miesięcy wcześniej. Istotne jest również przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, czyli m.in. stopniowego przyzwyczajania organizmu do zimnej wody i unikanie długotrwałego przebywania w zimnej wodzie, które może prowadzić do hipotermii.
Zalety morsowania
Czy morsowanie coś daje? – wiele osób zadaje sobie to pytanie. Rozpoczynając przygodę z morsowaniem warto poznać jego skutki. A te są często bardzo korzystne dla naszego zdrowia.
Morsowanie pozwala m.in. zwiększyć wydolność naszego organizmu, co może być szczególnie przydatne w sporcie, a także życiu codziennym. Ponadto, morsowanie może pozytywnie wpłynąć na poziom tkanki tłuszczowej, a w rezultacie – utratę zbędnych kilogramów. Kąpiele w bardzo zimnej wodzie oznaczają bowiem dla organizmu wzmożony wydatek energetyczny. Z tego względu organizm sięga po rezerwy energii w postaci tkanki tłuszczowej. Kąpiele w zimnej wodzie zwiększają także naszą odporność na zimno i pozytywnie wpływają na skórę wygładzając ją i zmniejszając cellulit.
Jakie są wady morsowania?
Morsowanie nie jest jednoznacznie korzystne dla zdrowia. Są także minusy morsowania. Może ono bowiem wywołać m.in. wzrost ciśnienia tętniczego, szok termiczny oraz odmrożenia. Problem ten dotyczy zazwyczaj niedoświadczonych morsów.
Kto nie powinien morsować?
Morsowanie może nieść za sobą także pewne ryzyka, zwłaszcza w przypadku niektórych grup osób. Nie jest ono zalecane osobom chorującym na nadciśnienie tętnicze i inne schorzenia układu krążenia. Zazwyczaj odradzane jest też osobom z chorobą niedokrwienną serca (czyli chorobą wieńcową), z przerostem mięśnia sercowego i osobom z nieuregulowanym nadciśnieniem tętniczym krwi i po zawale serca lub udarze mózgu.