Psychogerontolog, z wykształcenia psycholog lub po studiach podyplomowych w zakresie psychogerontologii, zajmuje się poprawą jakości życia seniorów. Wpływa też na zmianę negatywnego stereotypu starości oraz kształtowanie pozytywnych postaw wobec ludzi starszych i relacji międzypokoleniowych.

Reklama

Psychogerontolog jest potrzebny, gdy senior:

  • ciągle narzeka na starość, na niską jakość swego życia, jego bezsens (natrętne myśli spowodowane starością)
  • jest nadpobudliwy, rozdrażniony, zachowuje się agresywnie
  • słabiej organizuje codzienność, ma problemy w wielu sytuacjach (wynikające ze starzenia się)
  • unika ludzi, nie chce się spotykać z innymi
  • narzeka na brak kontaktów z innymi, chciałby wyjść z izolacji społecznej
  • doświadcza coraz częściej problemów z pogarszającą się pamięcią
  • ma kiepskie samopoczucie, nastrój depresyjnych
  • cierpi na bezsenność, jego sen jest gorszej jakością
  • odczuwa syndrom opuszczonego gniazda

Pomoc psychogerontologa jest nieoceniona zwłaszcza w sytuacji, gdy senior doświadcza śmierci współmałżonka i nie może się z tym pogodzić, odnaleźć w tej „nowej” sytuacji. Albo gdy dotyka go choroba przewlekła i nie umie się z tym oswoić, zaakceptować koniecznych zmian życiu związanych z procesem zdrowienia.

Rozmowa terapeutyczna z psychogerontologiem

Psychogerontolog diagnozuje, w czym jest największy problem i razem z seniorem szuka rozwiązań. Zastanawia się też nad zaangażowaniem otoczenia społecznego i instytucji pomocowych.