Subskrybuj nas na Youtube
Globalna epidemia otyłości i związanej z nią cukrzycy typu 2 należy do największych wyzwań stojących przed światową medycyną. Na otyłość cierpi na świecie około 800 milionów ludzi. Otyły jest co czwarty Polak, a w 2018 roku wśród chorych na cukrzycę typu 2 – powiązaną z podwyższoną wagą – było 1,3 miliona dorosłych mężczyzn i 1,6 miliona dorosłych kobiet.
Podawany doustnie lub w zastrzykach semaglutyd, wcześniej stosowany w leczeniu już rozwiniętej cukrzycy, został niedawno zatwierdzony do leczenia otyłości w USA oraz w Wielkiej Brytanii, gdzie ma być stosowany tymczasowo. W Polsce został zarejestrowany jako lek na cukrzycę typu 2, jednak z racji wciąż niewystarczających dostaw jest trudno dostępny. Preparat ten cieszy się dużym zainteresowaniem także wśród osób, które pragną schudnąć.
Semaglutyd jest analogiem ludzkiego glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), czyli hormonu odpowiadającego za stymulację zależnego od glukozy wydzielania insuliny, zmniejszenie uwalniania glukozy z wątroby oraz opóźnienie opróżniania żołądka (co zmniejsza apetyt). Zależnie od postaci może być podawany doustnie lub wstrzykiwany.
Najskuteczniejszy lek w leczeniu otyłości
- Semaglutyd wydaje się być jak dotąd najskuteczniejszym lekiem w leczeniu otyłości, i jeśli chodzi o stopień utraty wagi zaczyna wypełniać lukę w stosunku do operacji bariatrycznej – powiedział doktor W. Timothy Garvey z University of Alabama w Birmingham, w USA, który kierował badaniami.
Wyniki te zostały przedstawione na dorocznym zjeździe Europejskiego Stowarzyszenia Badań nad Cukrzycą (EASD) w Sztokholmie.
- Jego (semaglutydu – przyp. red.) zaaprobowanie zostało oparte na wynikach badań klinicznych wykazujących, że zmniejsza wagę średnio o ponad 15 procent, gdy jest stosowany razem z programem zdrowego stylu życia. Tak duża utrata wagi jest wystarczająca, aby leczyć lub zapobiegać szerokiej gamie powikłań otyłości, które pogarszają zdrowie i jakość życia i jest przełomem w leczeniu otyłości – dodał.
Dotychczasowe badania pokazują, że otyłość zwiększa ryzyko cukrzycy typu 2 co najmniej sześciokrotnie, a doktor Garvey i jego współpracownicy byli zainteresowani tym, czy semaglutyd może zmniejszyć to ryzyko. Dlatego przeprowadzili nową analizę danych z dwóch badań dotyczących tego preparatu.
Semaglutyd, placebo, dieta i ćwiczenia
1961 uczestników pierwszego badania z nadwagą lub otyłością otrzymywało co tydzień zastrzyk 2,4 mg semaglutydu lub dawkę placebo przez 68 tygodni.
W kolejnej edycji badania wzięło udział 803 uczestników z nadwagą lub otyłością. Wszyscy otrzymywali cotygodniowe zastrzyki 2,4 mg semaglutydu przez 20 tygodni. Następnie albo nadal dostawali semaglutyd, albo byli przenoszeni do grupy placebo na następne 48 tygodni.
Uczestnicy obu badań otrzymali także porady dotyczące diety i ćwiczeń.
Aby przewidzieć ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 u uczestników w ciągu najbliższych 10 lat, naukowcy oceniali stadium choroby kardiometabolicznej (CMDS). Wcześniej wykazano, że CDMS jest bardzo dokładną miarą ryzyka cukrzycy typu 2 i jest obliczane przy użyciu wzoru uwzględniającego płeć pacjenta, wiek, rasę, BMI i ciśnienie krwi, a także poziom glukozy we krwi, cholesterolu HDL i trójglicerydów.
U uczestników pierwszego etapu badań otrzymujących semaglutyd 10-letnie wyniki oceny ryzyka T2D zmniejszyły się o 61 procent (z 18,2 procent w tygodniu 0 do 7,1 procent w 68. tygodniu). Porównano to z 13-procentowym zmniejszeniem wyniku oceny ryzyka u osób, którym podawano placebo (17,8 procent w tygodniu 0 do 15,6 procent w 68. tygodniu). Oceny ryzyka odzwierciedlały utratę masy ciała, która wynosiła średnio 17 procent w przypadku semaglutydu w porównaniu z 3 procentami w przypadku placebo.
Na początku badania wyniki oceny ryzyka były wyższe u uczestników ze stanem przedcukrzycowym niż u osób z normalnym poziomem cukru we krwi. Jednak semaglutyd zmniejszał ryzyko w podobnym stopniu w obu grupach.
U uczestników kolejnego etapu badania największe spadki wyników oceny ryzyka zaobserwowano w pierwszych 20 tygodniach (od 20,6 procent w tygodniu 0 do 11,4 procent w tygodniu 20). U tych, którzy nadal otrzymywali semaglutyd, wynik ryzyka zmniejszył się dalej do 7,7 procent, ale u tych, którzy przeszli na placebo, wzrósł do 15,4 procent. Wskazuje to, że do utrzymania zmniejszenia ryzyka cukrzycy potrzebne jest przedłużone leczenie semaglutydem.
Semaglutyd pomaga w walce z otyłością i zmniejsza ryzyko cukrzycy
- Semaglutyd zmniejsza przyszłe ryzyko cukrzycy o ponad 60 procent u pacjentów z otyłością. Liczba ta jest podobna niezależnie od tego, czy pacjent ma stan przedcukrzycowy, czy normalny poziom cukru we krwi – ocenił doktor Garvey. - Aby utrzymać korzyści, wymagane jest długotrwałe leczenie. Biorąc pod uwagę rosnące wskaźniki otyłości i cukrzycy, semaglutyd może być skutecznie stosowany w celu zmniejszenia obciążenia tymi przewlekłymi chorobami – zapewnił specjalista z University of Alabama w Birmingham.