Moje dziecko bije inne dzieci! Dlaczego to robi i jak reagować?

Przyczyn, dla których przedszkolak zaczyna bić inne dzieci, jest sporo. Co więcej, spokojny maluch może z dnia na dzień stać się agresywny. Może to być spowodowane frustracją, brakiem umiejętności radzenia sobie z emocjami, naśladowaniem zachowań widzianych w domu lub w otoczeniu czy też brakiem umiejętności komunikacji.

Ważne jest, aby zrozumieć przyczyny takiego zachowania i znaleźć sposoby, aby pomóc dziecku nauczyć się lepszych sposobów radzenia sobie z emocjami czy z rozwiązywaniem konfliktów. Jeśli nasze rodzicielskie metody nie są wystarczające, warto skonsultować się z pedagogiem, psychologiem dziecięcym lub innym specjalistą, który pomoże nam zrozumieć i rozwiązać problem.

Jak reagować, gdy dziecko bije inne dzieci?

• Zareaguj spokojnie, a nie krzykiem, odciąganiem dziecka na siłę. Dziecko powinno zobaczyć, że jego zachowanie jest nieakceptowalne, ale nie może w zamian otrzymać „dawkę agresji” od dorosłego. Powiedz stanowczo, np.: „Każdy może się złościć, ale nie pokazuje tego, bijąc inne dzieci. Tak się nie robi”.
• Zidentyfikuj przyczynę. Spróbuj zrozumieć, dlaczego dziecko bije inne dzieci. Czy jest to brak umiejętności radzenia sobie z emocjami, a może sposób zwrócenia na siebie uwagi, gdy nikt nie chce się z nim bawić? Kiedy dziecko ochłonie, zapytaj wprost: „Co się stało?”. Nawet odpowiedź: „Nie wiem” jest dla nas podpowiedzi, bo pokazuje, że malce pogubił się w swoich emocjach.
• Naucz empatii. Pomóż dziecku zrozumieć, jakie uczucia mogą towarzyszyć innym dzieciom, których uderzyło. Możesz zapytać wprost: „Jak myślisz, jak się teraz czuje to dziecko, które uderzyłeś?”.
• Pomóż dziecku nazwać i zrozumieć swoje emocje: „Zezłościłeś się, bo tamten chłopiec nie chciał oddać ci piłki”. Może to pomóc mu znaleźć inne sposoby wyrażania siebie albo rozwiązania problemu: „Jeśli cię nie posłucha kolejnym razem, możesz poprosić panią, by wyznaczyła zasady dzielenia się piłką, skoro jest tylko jedna w waszej sali”.
• Ustal konsekwencje za agresywne zachowanie. Może to być np. czas na przemyślenie zachowania w swoim pokoju, przeprosiny uderzonego dziecka lub inne działania naprawcze, np. przygotowanie rysunku.
• Poszukaj wsparcia. Jeśli zachowanie dziecka jest trudne do kontrolowania, warto skonsultować się z pedagogiem, psychologiem dziecięcym lub innym specjalistą, który pomoże znaleźć skuteczne strategie.

Jak rozmawiać z dzieckiem, które bije inne dzieci?

Kiedy rozmawiasz z przedszkolakiem na temat agresywnego zachowania, ważne jest, aby użyć prostego i zrozumiałego języka.

• Wyjaśnij, dlaczego agresja jest zła, dlaczego nie można nikogo bić. Przecież to sprawia innym ból i powoduje, że płaczą, są mutni. Możesz powiedzieć: „Kiedy bijesz inne dzieci, sprawiasz im wielka krzywdę. To je boli i smuci”.
• Ucz odczuwania empatii. Pomóż dziecku zrozumieć, jakie uczucia towarzyszą osobie, którą uderzyło. Możesz zadać pytanie: „Jak myślisz, jak się teraz czuje dziecko, które uderzyłeś?”.
• Naucz innych sposobów rozwiązywania konfliktów. Pokaż dziecku, że może inaczej wyrażać swoje uczucia i rozwiązywać problemy, np. poprzez mówienie o swoich emocjach („Jestem wściekły, gdy tak mnie nazywasz. Mów do mnie po imieniu”) czy prośbę o pomoc dorosłego.
• Bądź konsekwentny. Wyjaśnij, że bicie jest zawsze złe, niezależnie od okoliczności. Konsekwencja w przekazywaniu tej informacji pomoże dziecku zrozumieć, że agresywne zachowanie nie jest akceptowalne.
• Zachęcaj do wyrażania emocji. Pomóż dziecku nazwać i zrozumieć swoje emocje. Może to pomóc mu znaleźć inne sposoby wyrażania siebie.

Błędy, których trzeba unikać, gdy nasze dziecko bije inne dzieci

• Nie bagatelizuj problemu, uważając to za „normalne” czy „przejściowe”.
• Unikaj reakcji agresji na agresję. Nie reaguj na agresywne zachowanie dziecka poprzez stosowanie kar cielesnych. Tego rodzaju reakcje mogą pogłębić problem i nie przynoszą pozytywnych efektów w dłuższej perspektywie.
• Unikaj oskarżeń i etykietowania, np. nazywania go „złym” czy „agresywnym”. Zamiast tego, skup się na zrozumieniu przyczyn zachowania i wspieraniu dziecka w nauce pozytywnych sposobów radzenia sobie z emocjami i konfliktami.
• Nie reaguj z paniką. Ważne jest, aby zachować spokój i podejść do problemu z empatią i zrozumieniem.