Zmiany skórne, które zaliczamy do osutek polekowych, to najczęściej pokrzywka, pęcherze, plamy, rumień, rzadziej zmiany krwotoczne i martwicze. Najgroźniejszą postacią jest nekroliza naskórka, objawiająca się rumieniem, pęcherzami i martwicą. Wywołać ją mogą niesterydowe środki przeciwzapalne, leki przeciwdrgawkowe i niektóre antybiotyki.

Reklama
Shutterstock

Osutki polekowe są jednym z wielu ewentualnych działań niepożądanych po zażyciu lub zastosowaniu leku. Mogą być efektem nie tylko przedawkowania medykamentu, ale i wynikać z wrażliwości organizmu na konkretne substancje. Osutki polekowe najczęściej wywołują: salicylany, barbiturany, sulfonamidy, penicylina, ampicylina, diuretyki. Niekiedy uczulają doustne środki antykoncepcyjne i wywołują one rumień guzowaty, czyli bolesne guzy na skórze. Reakcją na preparat stosowany bezpośrednio na skórę zwykle jest alergiczny wyprysk kontaktowy.

Wykwitom skórnym często towarzyszy świąd. Jeśli pojawi się gorączka, bóle głowy, wymioty lub inne niepokojące objawy, trzeba niezwłocznie udać się do lekarza.
Diagnostyka nie jest łatwa. Różne leki mogą wywołać różne wykwity skórne, a i ich postać kliniczna może być rozmaita. Niekiedy konieczne jest badanie krwi pod kątem obecności przeciwciał IgE, które wywołują reakcję IgE zależną. Robi się też testy skórne.

Osutki polekowe pojawiają się na różnych częściach ciała, często na kończynach i w okolicach płciowych. Osutki polekowe częściej dotykają kobiet niż mężczyzn. Ryzyko ich wystąpienia wzrasta wraz z wiekiem pacjenta i ma związek z dużą ilością zażywanych preparatów leczniczych oraz słabszą wydolnością wątroby i nerek.

Shutterstock

Jak leczyć osutki polekowe? Trzeba pozbyć się z organizmu leku, który wywołał reakcję alergiczną. W tym celu stosuje się leki moczopędne i przeczyszczające. Pomocne jest też przyjmowanie leków przeciwhistaminowych, wapnia, witaminy C. Konieczne jest wykluczenie uczulających leków z terapii.