Naukowcy z Sichuan University West China Hospital w Chengdu doszli do takich wniosków po przeanalizowaniu danych zebranych wśród 28 563 osób o średniej wieku 89 lat, żyjących samodzielnie. Wszyscy byli uczestnikami wieloletniego studium pt. Chinese Longitudinal Healthy Longevity Survey (CLHLS).
Uczestnicy badania byli monitorowani przez kolejne pięć lat albo do śmierci.
W ciągu pierwszych pięciu lat aż 25 406 osób nie brało udział w spotkaniach towarzyskich, 1379 robiło to czasami, 693 co najmniej raz w roku, 553 co najmniej raz w tygodniu, a 532 niemal codziennie. W czasie badania zmarło 74 proc. osób (21 161), z czego 15728 w ciągu pierwszych pięciu lat.
W analizie wzięto pod uwagę inne czynniki, które mogą mieć wpływ na długość życia, jak płeć, wykształcenie, stan cywilny, dochody, spożycie warzyw i owoców, styl życia i stan zdrowia.
Okazało się, że częsta aktywność towarzyska miała związek z dłuższym życiem badanych seniorów, a im była częstsza, tym więcej korzyści przynosiła.
W okresie pierwszych pięciu lat standaryzowany współczynnik umieralności wynosił: 18,4 na 100 osób na rok w grupie, która nie brała udziału w spotkaniach towarzyskich, 8,8 u osób, które robiły to okazjonalnie, 8,3 u osób, które spotykały się towarzysko co najmniej raz w miesiącu, 7,5 w grupie, która robiła to co najmniej raz w tygodniu i 7,3 u osób, które spotykały się towarzysko niemal codziennie.
Czas do zgonu był odpowiednio krótszy o: 42 proc. wśród osób udzielających się towarzysko od czasu do czasu, o 48 proc. u osób robiących to co najmniej raz w miesiącu, o 110 proc. u osób, które spotykały się towarzysko co najmniej raz w tygodniu i o 87 proc. u tych, którzy robili to niemal codziennie w porównaniu z badanymi nie uczestniczącymi w życiu towarzyskim.
Analiza przeprowadzona po upływie pięciu lat w grupie, która pozostała przy życiu, potwierdziła, że częstsza aktywność towarzyska miała związek z dłuższym życiem. W przypadku grupy, która udzielała się towarzysko niemal codziennie, czas do zgonu był opóźniony o 204 proc. w porównaniu z osobami, które nie spotykały się towarzysko wcale.
Autorzy pracy podkreślają, że miała ona charakter obserwacyjny, dlatego nie można na jej podstawie stwierdzić, że częstsza aktywność towarzyska wydłużą życie seniorów.
Ich zdaniem analiza ta sugeruje jednak, że warto jest wspierać inicjatywy mające na celu podtrzymać aktywność towarzyską osób w starszym wieku.
Badacze spekulują, że aktywność tego typu może sprzyjać dłuższemu życiu m.in. dlatego, że łagodzi wpływ przewlekłego stresu na człowieka.