O odwodnieniu mówimy wtedy, kiedy zawartość wody w organizmie jest niewystarczająca do prawidłowego funkcjonowania. Najczęstszą przyczyną są biegunka i wymioty. Także gorączka często idzie w parze z odwodnieniem, zwłaszcza jeśli chory nie pije wystarczającej ilości płynów.

Reklama

Odwodnienie daje o sobie znać nie tylko silnym uczuciem pragnienia. Także suchość w ustach, popękane wargi, zapadnięte oczy i zmniejszenie pocenia są wyraźnym sygnałem, że należy nawodnić organizm. Do częstych objawów odwodnienia zalicza się także zaparcia i mocz o ciemnym zabarwieniu, jak również utratę masy ciała. Zaś do mniej oczywistych – gorączkę, skurcze mięśni, utrzymujący się ból głowy, ciągłe uczucie zmęczenia i trudności z wysławianiem się.

Jeśli jest długotrwałe, prowadzi do utraty sił i osłabienia odporności, która szybko kończy się infekcją. Osoba odwodniona może mieć zaburzenia widzenia, zawroty głowy i tracić świadomość. Zwykle jest bardzo senna.

W skrajnych przypadkach, kiedy ubytek wody wynosi powyżej 15 proc. masy ciała pacjenta, odwodnienie prowadzi do śmierci. Należy wiedzieć, że człowiek bez wody może przeżyć maksymalnie tydzień.

Odwodnienie może być groźne zwłaszcza dla niemowląt. U nich wyraźnym symptomem odwodnienia są zapadnięte oczy, policzki, brzuch i ciemiączko. Maleństwo ma wiotkie ciało, nie ma siły płakać. Jego pieluszka pozostaje sucha dłużej niż trzy godziny. Dziecko potrzebuje nie tylko nawodnienia, np. przystawienia do piersi i podania wody, ale i pomocy lekarskiej, by uzupełnić elektrolity.

Jak leczyć odwodnienie? Przede wszystkim należy wypić wodę, i to więcej niż zwykle. Pomocne jest spożycie specjalnych suplementów diety zawierających elektrolity. Można też wypić preparaty nawadniające, wzbogacone o sole mineralne. W przypadku ostrego odwodnienia konieczna jest hospitalizacja, w czasie której pacjent dostaje kroplówkę.