Odrobaczanie dzieci i dorosłych - metody naturalne i leki

Z badań wynika, że nawet 80-90 procent dzieci zmaga się z owsikami, a prawie każde choruje także na lambliozę. Problemem może być też zarażenie glistą ludzką i bąblowicą wielojamową. Pojedyncze przypadki dotyczą tasiemca. Czy powinniśmy poddać się odrobaczaniu.

O ile w innych krajach odrobaczanie dzieci przeprowadza się raz, dwa razy w roku, w Polsce nie ma tego typu procedur medycznych. A odrobaczaniu powinny poddać się nie tylko dzieci, lecz także dorośli, szczególnie właściciele psów i kotów.

Przed odrobaczaniem należy wykonać badania - krwi (m.in poziomy przeciwciał przeciwko określonym pasożytom), kału w kierunku pasożytów (trzy próbki) i tzw. szkiełka w kierunku owsików. Niestety, w przypadku badań kału wykrywalność pasożytów jest niewielka (do 25 proc.). Dlatego najlepiej wykonać je w laboratoriach, które specjalizują się w tego typu badaniach, gdyż dają największą szansę na wykrycie pasożytów (np. Państwowy Zakład Higieny). Na podstawie wyników badań lekarz dobiera lek i jego dawkę.

Wyróżnia się dwie grupy leków przeciwrobaczych. Mechanizm działania pierwszej polega na porażeniu układu mięśniowo-nerwowego pasożytów, czego konsekwencją jest ich unieruchomienie. Następnie pasożyty są usuwane z jelita. Druga grupa leków przeciwrobaczych zakłóca przemianę materii pasożyta - uniemożliwia mu wchłanianie glukozy i prowadzi do jego śmierci. Leki działają na jaja, larwy i postacie dorosłe pasożytów jelitowych.

Jeśli w trakcie terapii do organizmu zostanie uwolniona duża ilość alergenów larw, które powodują pojawienie się silnych reakcji zapalno-alergicznych, konieczne może okazać się stosowanie leków sterydowych. Należy także zaznaczyć, że odrobaczanie obejmuje wszystkich domowników, nie tylko osobę, która jest nosicielem.

Popularną metodą jest odrobaczanie ziołami (np. bylica piołun). Jednak tego typu preparaty nie są do końca skuteczne, gdyż jedynie zapobiegają dalszemu rozmnażaniu się pasożytów, ale nie usuwają ich z organizmu. Po jakimś czasie od ich odstawienia (zwykle po tygodniu, dwóch) objawy powracają.