Akcja została zapoczątkowana kilka lat temu; jej pomysłodawca zwrócił uwagę na dane mówiące o tym, że mniej więcej co godzinę żołnierz mający za sobą służbę na misji w Iraku lub Afganistanie popełnia samobójstwo.
Uczestniczący w przedsięwzięciu przez 22 dni, codziennie wykonują 22 pompki, filmują realizację wyzwania i nominują do niego kolejne osoby.
W mediach społecznościowych od pewnego czasu obserwować można było głównie obecnych i byłych wojskowych angażujących się w akcję. Pompki robili już żołnierze m.in. z 15. Giżyckiej Brygady Zmechanizowanej, 18. Bielskiego Batalionu Powietrznodesantowego, czy 6. Batalionu Powietrznodesantowego z Gliwic. W akcję włączyli się piłkarze Pogoni Szczecin; na stronie drużyny znaleźć można filmik, jak wspólnie robią pompki na murawie boiska. Udział w akcji biorą też np. uczniowie Centrum Edukacji Mundurowej w Ełku i dziennikarze Radia Szczecin.
Wyjazd żołnierza na misję jest doświadczeniem stresującym: wiąże się z dodatkowym obciążeniem obowiązkami wynikającym ze służby, realizowaniem zadań w warunkach bezpośredniego zagrożenia życia, przebywaniem w innym kulturowo środowisku, nierzadko w innym klimacie, daleko od bliskich. Bywa że stres przekracza możliwości adaptacyjne żołnierza, stając się tzw. stresem traumatycznym, swoistą formą urazu bojowego. Jego następstwem jest tzw. zespół stresu potraumatycznego - PTSD (Post Traumatic Stress Disorders).
Objawy PTSD mogą być różne: koszmary senne, przeraźliwe obrazy wracające także w czasie dnia, stany odrętwienia, apatii i izolacji od otoczenia, ale także niepokój, lęk, stany pobudzenia, agresja, drażliwość czy brak koncentracji.
Specjaliści zajmujący się badaniami nad PTSD u żołnierzy analizują nie tylko psychologiczne, ale także medyczne przyczyny tego problemu. U części osób, u których rozpoznano zespół stresu pourazowego, badania z wykorzystaniem technik neuroobrazowania wykazano zmiany w strukturach mózgu. Zmiany te, jak wskazują eksperci, mogą być wynikiem nie tylko bezpośrednich urazów czaszkowo-mózgowych, ale również innych, często bagatelizowanych czynników związanych z działaniem fali uderzeniowej wybuchu, toksycznym wpływem gazów wyzwalających się w czasie spalania materiałów wybuchowych, a także gazów wydzielanych przez palące się materiały, np. plastik i paliwo. Najnowsze badania nad PTSD obejmują także jego podłoże temperamentalne i osobowościowe.
Szacuje się, że w Polsce PTSD dotyczy w ok. 7-10 proc. żołnierzy. W armii amerykańskiej odsetek ten wynosi ok. 30 proc.