Jak cukrzyca sprzyja chorobie Alzheimera? Naukowcy dają odpowiedź

- Cukrzyca jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby Alzheimera, ale nie jest jasne, dlaczego – powiedział autor badań, prof. James Hyman z University of Nevada w Las Vegas. - Wykazujemy, że główna cecha cukrzycy, hiperglikemia, upośledza aktywność neuronalną w sposób podobny do tego, który obserwuje się w przedklinicznych modelach choroby Alzheimera. To pierwszy dowód na to, że zmiany aktywności nerwowej spowodowane hiperglikemią nakładają się na to, co obserwuje się w chorobie Alzheimera.

Projekt badawczy jest kontynuacją sześcioletniej współpracy między Hymanem i współautorem, prof. Jeffersonem Kinneyem z Department of Brain Health UNLV. Naukowcy chcieli lepiej zrozumieć, dlaczego cukrzyca może zwiększać ryzyko choroby Alzheimera. Praca jest finansowana z grantu National Institute on Aging.

- Ponieważ liczba diagnoz choroby Alzheimera gwałtownie rośnie, a zapadalność na cukrzycę i stan przedcukrzycowy wzrosła, niezwykle ważne jest, abyśmy zrozumieli, co łączy te dwa zaburzenia – powiedział Kinney.

Związek cukrzycy z alzheimerem

Naukowcy odkryli, że dwie części mózgu, które są kluczowe dla tworzenia i odzyskiwania wspomnień – hipokamp i przedni zakręt obręczy – były nadmiernie połączone lub nadmiernie zsynchronizowane. Kiedy nadchodził czas, aby zapamiętać prawidłowe informacje i wykonać zadanie, te dwie części mózgu – na które wpływa we wczesnym stadium rozwoju choroba Alzheimera – nadmiernie komunikowały się ze sobą, wywołując błędy.

- Wiemy, że synchronizacja jest ważna dla współpracy różnych części mózgu. Ale coraz częściej odkrywamy, że kluczem do synchronizacji neuronowej jest to, że musi się to wydarzyć we właściwym czasie i musi się to dziać pod kontrolą – powiedział Hyman. - Czasami jest po prostu zbyt dużo "rozmów" między pewnymi obszarami i uważamy, że prowadzi to między innymi do problemów z pamięcią.

- Możliwe, że u pacjentów z chorobą Alzheimera występuje nadmierne połączenie w pewnych obszarach, w których powinna istnieć elastyczność. W modelach w naszym badaniu widzimy na to dowody w czasie rzeczywistym w kluczowych momentach - dodał naukowiec.

To najnowsze odkrycie nie tylko dostarcza nowych informacji na temat aktywności mózgu w modelu hiperglikemii, ale także stanowi dodatkowy ważny parametr, którą można wykorzystać w dalszych badaniach.

- Naszym następnym krokiem jest połączenie markerów biochemicznych i danych elektrofizjologicznych w celu przetestowania roli określonych mechanizmów i potencjalnych metod leczenia – powiedział Kinney.