Halluksy to problem nie tylko kosmetyczny. Poza uciążliwością związaną ze znalezieniem odpowiedniego obuwia, pojawia się dyskomfort i ból – zgrubienie i obrzęk u podstawy palca jest efektem stanu zapalnego stawu.

Ważna profilaktyka

Reklama

Co można zrobić, żeby do takiego stanu nie dopuścić? W zapobieganiu choroby najważniejsza jest profilaktyka czyli gimnastyka stóp i odpowiednie chodzenie, równomiernie obciążające wszystkie stawy i mięśnie stopy. Dobrze ukrwione i elastyczne stawy utrzymują odpowiednią statykę stopy. Bardzo zdrowe jest chodzenie boso na palcach. Absolutnie niewskazane jest częste chodzenie w szpilkach (o szpilkach w szpic już nie mówiąc!). Na powstanie halluksów wpływa też częste stanie i nadwaga oraz niektóre choroby metaboliczne.

Specjalista poradzi

Kiedy już staw palucha zaczyna dokuczać, warto mu zafundować odpowiednią porcję gimnastyki. Dobre efekty daje chwytanie i podnoszenie palcami stóp leżących na dywanie papierowych kulek. Jednakże o wyborze rodzaju terapii zawsze decyduje lekarz ortopeda. Potrafi on określić czas, kiedy halluksy można jeszcze z powodzeniem leczyć metodami niezabiegowymi, a kiedy operacja jest nieodzowna.

Reklama

Chorym z pomocą przychodzi też fizjoterapia - lasery emitujące bardzo silne i jednorodne promieniowanie podczerwone mogą przynieść dużą ulgę i dobre efekty w leczeniu halluksów. Zmniejsza się pod ich wpływem ból i odczyn zapalny torebki stawowej. Zanikają też patologicznie rozrośnięte tkanki stawu palucha.

Od apteki do chirurga

Reklama

Lekarz może zalecić noszenie specjalnych wkładek oraz gimnastykę korekcyjną. W przypadku kiedy zmianom towarzyszy ból lekarz może skierować pacjenta na ciepłe kąpiele solankowe oraz przepisać odpowiednie leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. W aptekach dostępne są odpowiednie preparaty wspomagające leczenie, które mogą przynieść ulgę w przypadku uciążliwego i bolesnego tarcia butów na halluksa (np. klin na halluksa, kliny międzypalcowe, żelową osłonę na halluksa czy specjalne plastry).

W zaawansowanych stadiach choroby bez pomocy chirurga-ortopedy ani rusz! Chirurgia ortopedyczna osiągnęła w tej dziedzinie znaczny postęp, niestety, większość pacjentów nadal zgłasza się do specjalisty, kiedy choroba jest na tyle zaawansowana, że rezultaty zabiegu nie będą satysfakcjonujące. Zabieg operacyjny w większości przypadków łączy się z założeniem gipsu, który należy nosić od dwóch do około sześciu tygodni. Po operacji niezbędne jest noszenie wkładek korygujących, a także zabiegi fizjoterapeutyczne i ćwiczenia.