Poronieniem określa się przedwczesne zakończenie ciąży trwającej mniej niż 22 tygodnie. Szacuje się, że w ten sposób kończy się 10-15% wszystkich ciąż. Dla kobiet to bardzo bolesne doświadczenie. Zdaniem Edyty Leszczyńskiej, psychologa w Klinice Demeter w Warszawie, w takich chwilach bardzo ważne jest wsparcie bliskich: - Kobieta musi czuć, że nie jest pozostawiona sama sobie, że ma na kim polegać. Należy pozwolić jej się wypłakać, przejść przez żałobę. Nie można zaprzeczać jej uczuciom, mówić: „Nie martw się, nic się nie stało”. Takie słowa mogą dać odwrotny efekt. Po przejściu pierwszego, najtrudniejszego okresu warto wychodzić z domu, spotykać się z ludźmi, to pomaga – tłumaczy.

Reklama

Ekspert ostrzega, że poronienie może być powodem depresji. U niektórych kobiet diagnozuje się nawet PTSD (zespół stresu pourazowego), dlatego warto skorzystać z pomocy psychologa.

Druga próba

Po każdym poronieniu niezbędny jest kontakt z ginekologiem: - To ważne również w kontekście kolejnych ciąż - jeśli w macicy pozostały ślady poronienia, trzeba je usunąć, ponieważ mogą stanowić zagrożenie zarówno dla kobiety, jak i jej przyszłego dziecka - mówi lek. med. Zbigniew Cierpisz, ginekolog, położnik w Klinice Demeter w Warszawie. Przyszli rodzice muszą pamiętać, że poronienie nie kończy marzeń o założeniu rodziny - w większości przypadków kolejna ciąża jest możliwa, wymaga jednak szczególnego zaplanowania.

Reklama

- Mimo że z fizjologicznego punktu widzenia do ponownego zapłodnienia może dojść już podczas pierwszej owulacji, zaleca się odczekanie około pół roku. Podczas ciąży w organizmie kobiety doszło do wielu zmian hormonalnych, dlatego należy odczekać kilka miesięcy, aby sytuacja się ustabilizowała. W tym czasie trzeba pomyśleć o indywidualnie dobranej antykoncepcji, żeby kobieta nie zaszła w kolejną nieplanowaną ciążę - mówi lek. med. Zbigniew Cierpisz, ginekolog, położnik w Klinice Demeter w Warszawie.

Dmuchanie na zimne

Reklama

Czas przerwy do kolejnej ciąży lekarz ginekolog przeznacza na przeprowadzenie badań, które pomagają ocenić przyczynę poronienia. W pierwszej kolejności należy wykluczyć nieprawidłowości układu hormonalnego i układu odpornościowego. Jeśli poronień było więcej niż jedno, lekarz proponuje badania genetyczne, żeby potwierdzić lub wykluczyć ewentualne nieprawidłowości w budowie chromosomów u rodziców. Utrata ciąży może być również spowodowana drobnoustrojami znajdującymi się w pochwie - diagnostyka opiera się na wykrywaniu szkodliwych wirusów, bakterii, grzybów i innych pasożytów.

Jeśli wszystko jest w porządku, można podjąć ponowną próbę. Tuż po zatrzymaniu miesiączki kobieta musi zgłosić się do lekarza ginekologa i być z nim w regularnym kontakcie. Kluczowe są początki - 80% poronień ma miejsce w pierwszym trymestrze.

- Do prawidłowego rozwoju ciąży konieczne są wysokie poziomy progesteronu i estrogenów, które są tak zwanymi „strażnikami ciąży”. Najczęstszą przyczyną poronień jest niewydolność „ciałka żółtego”, które nie dostarcza odpowiednio wysokiego poziomu gestagenów. Do utraty ciąży z tego powodu dochodzi około siódmego tygodnia, z tego właśnie powodu należy ją monitorować od samego początku - mówi lek. med. Zbigniew Cierpisz.

Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko

Sześciomiesięczny okres przejściowy jest również ważny w procesie powrotu do równowagi psychologicznej. – Najczęściej pół roku wystarczy do odzyskanie pozytywnego nastawienia. Po utracie dziecka to trudniejsze, ale warto pamiętać, że dobre myślenie i ograniczenie stresu są kluczem do szczęśliwego rozwiązania – mówi Edyta Leszczyńska, psycholog w Klinice Demeter w Warszawie. Co jeszcze może przyczynić się do urodzenia zdrowego dziecka?

- Nie ma powodu do rezygnacji z pracy, chyba że lekarz zadecyduje inaczej. Przyszła mama nie może jednak przenosić zbyt dużych ciężarów, musi prowadzić oszczędny tryb życia, robić sobie przerwy w pracy, również wtedy, gdy pracuje przed komputerem (przynajmniej 10 min na godzinę). Dodatkowo nie może palić papierosów i pić alkoholu. Zakazane są używki i częsta kawa. Ważna jest również dieta - powinna jeść dużo warzyw i owoców - mówi lek. med. Zbigniew Cierpisz, ginekolog, położnik w Klinice Demeter w Warszawie.

Dodatkowo kobieta w ciąży powinna unikać moczopędnej herbaty, a częściej wybierać wodę niegazowaną i świeżo wyciskane soki. Do diety warto włączyć sezonowe produkty. Kobietę, która jadła do tej pory 2-3 posiłki dzienne czeka zmiana - lepiej jeść częściej, ale mniejsze porcje. Wpłynie to dobrze na przemianę materii i samopoczucie przyszłej mamy, również dzięki temu, że mdłości przejdą do historii.