Według szacunkowych danych nosicielami wirusa opryszczki o nazwie HSV1 może być nawet 80 - 90% ludzi. U niektórych osób, opryszczka nie pojawia się nigdy lub uaktywnia się tylko raz. Może również przeżyć w stanie uśpionym w zakończeniach nerwowych kilkanaście lub kilkadziesiąt lat, zanim da o sobie znać. Jeśli raz dostanie się do naszego organizmu, zostanie w nim już na zawsze, a zarazić się nim jest stosunkowo łatwo - najczęściej przez kontakt ze śliną nosiciela i z przedmiotami jego codziennego użytku. Przenosi się w trakcie pocałunku, picia z tej samej szklanki, używanie tego samego ręcznika czy przebywania w towarzystwie nosiciela, który kicha lub kaszle. Wirus może uaktywnić się przy spadku odporności, infekcji, niedożywieniu, w trakcie miesiączki lub silnego stresu, a także po zabiegach stomatologicznych.
Objawy choroby
Większość osób bolesne wykwity systematycznie atakują wargi. W przypadku kobiet opryszczka może uaktywniać się co miesiąc w trakcie menstruacji, która wpływa na wahania hormonów i osłabienie organizmu. W początkowej fazie opryszczki chory może czuć pieczenie i pobolewanie, a po ok. 3 dniach pojawiają się pęcherzyki wypełnione płynem, które tworzą większe skupiska. Następnie zmieniają się w piekącą nadżerkę, z czasem rozpoczyna się proces ich gojenia. Epizody aktywności opryszczki trwają zwykle do 10 dni. Warto pamiętać, że poza nieestetycznym wyglądem i mało przyjemnymi objawami powikłania mogą być także groźne. W sytuacji gdy nieświadomie przeniesiemy wirus w okolice oka, możemy doprowadzić do zapalenia rogówki, a nawet do utraty wzroku. Do powikłań opryszczkowych należy także rumień wielopostaciowy, a w niektórych przypadkach, gdy wirus, przedostanie się z zakończeń nerwowych do mózgu może spowodować zapalenie opon mózgowych.
Sposoby leczenia
Stosując odpowiednie preparaty można skrócić proces chorobowy, zredukować nieprzyjemne objawy i zminimalizować powstawanie blizn. W jaki sposób radzić sobie z opryszczką? Przy początkowych objawach można zastosować maści cynkowe przyspieszające gojenie i niwelujące uczucie bólu i pieczenia, a także odkażające miejsca zmian chorobowych. Niektóre są dostępne bez recepty, jak np. Maść Zajadex. Warto sięgnąć po nie już wtedy, kiedy pojawią się pierwsze dolegliwości zwiastujące pojawienie się opryszczki. Jeśli opryszczka pojawia się regularnie, nie warto zwlekać z wizytą u lekarza, który przepisze preparaty przeciwwirusowe. W trakcie leczenia unikajmy kwaśnych pokarmów, które zwiększą podrażnienie i uczucie pieczenia. Na bolące miejsca można stosować miejscowo zimne okłady, aby zmniejszyć swędzenie i zaczerwienienie. Powinniśmy również pamiętać, aby nie dotykać oczu i na czas wykwitów zrezygnować na przykład ze stosowania soczewek kontaktowych.
Jak zapobiegać?
Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się opryszczki, warto zadbać o swój układ immunologiczny. Nie powinniśmy zapominać o aktywności fizycznej i odpowiedniej higienie snu. Odporność może wspomóc odpowiednia dieta, bogata w cynk i witaminę C (cynk znajdziemy w wątrobie, kaszy, fasoli i owocach morza, a witaminę C w papryce, pomidorach, rokitniku czy dzikiej róży), a także aminokwasy takie jak lizyna. Znajduje się ona m.in. w mięsie, rybach, szpinaku, produktach pełnoziarnistych, jajkach i mleku. Unikajmy nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne, a także kontaktu z osobami chorującymi na opryszczkę i ich przedmiotami osobistymi. Starajmy się również minimalizować ilość stresu.
