Jakie czynniki uaktywniają wirusa opryszczki?

Kilka czynników zewnętrznych, takich jak oziębienie organizmu czy zbyt silne nasłonecznienie, mogą powodować uaktywnienie się wirusa opryszczki. Częściej jednak za nawroty opryszczki odpowiedzialne są czynniki związane z odpornością i ogólnym stanem zdrowia człowieka . Należą do nich infekcje wirusowe, bakteryjne, długie leczenie antybiotykami, chemioterapia lub miesiączka. Uaktywnienie wirusa HSV-1 mogą również spowodować urazy skóry – nawet bardzo niewielkie, niewidzialne okiem ludzkim, powstałe w wyniku ukąszeń owadów, zabiegów kosmetycznych czy podrapań. Bardziej narażone na nawroty są osoby starsze, schorowane, często z chorobami nowotworowymi.

Reklama

Czy możliwe jest, że opryszczka wystąpiła u mnie w załamaniu nosa lub w nosie? W jakich dziwnych miejscach mogę się jej jeszcze spodziewać?

Do zakażenia wirusem opryszczki dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu błony śluzowej lub uszkodzonej skóry osoby zdrowej ze zmianami skórnymi czy śliną osoby zakażonej, nawet jeśli w danym momencie nie ma opryszczki. Może dojść również do samozakażenia, czyli przeniesienia wirusa w inne miejsce na własnym ciele w wyniku rozdrapania świeżych zmian. W tym mechanizmie zmiany o charakterze opryszczki mogą pojawić się w zasadzie wszędzie – na pośladku, na tułowiu, na twarzy. Może też dojść do zakażenia wału paznokciowego – przy ssaniu palca, lub zapalenia gałki ocznej – jeśli osoba zakażona trze oczy.

Reklama

Czy istotne znaczenie ma forma podania leku przeciwwirusowego?

Leczenie doustne jest zwykle silniejsze niż leczenie tym samym lekiem, ale zewnętrznie czyli np. poprzez stosowanie maści. Lek podany doustnie działa ogólnoustrojowo, szybciej i bardziej skutecznie. Doustnie lek antywirusowy stosujemy w opryszczce o nasilonych objawach, w opryszczce nawrotowej, jak również w innych postaciach opryszczki niż wargowa, np. w przypadku opryszczki narządów płciowych. Takie leczenie musi być zlecone przez lekarza, w odpowiednio dobranej dawce i stosowane odpowiednio długo.

Czy można zarazić się opryszczką od osoby, która jest nosicielem wirusa, ale nie ma widocznych zmian?

Reklama

Sytuacją niezbędną do przeniesienia wirusa HSV na inną osobę jest utrata ciągłości tkanek skóry lub błon śluzowych. Do zakażenia najłatwiej dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu ze zmianami o charakterze aktywnej opryszczki. Jednak wirus HSV poza organizmem może przetrwać nawet do kilku dni (na odzieży, klamkach, naczyniach). Możemy też zarazić się od tzw. nosiciela wirusa HSV, kiedy dochodzi do bezobjawowego wydalania wirusa. Wydzielanie wirusów ma miejsce nawet u połowy zakażonych, którzy nigdy nie mieli objawów klinicznych! Osoba zakażona często w ogóle nie wie, że jest nosicielem wirusa opryszczki, a już prawie nigdy nie zdaje sobie sprawy, że jest potencjalnym zagrożeniem dla innych.

Czy opryszczka wargowa u ciężarnej może mieć negatywny wpływ na dziecko?

Opryszczka wargowa to niezmiernie częsta przypadłość, zwykle uciążliwa, ale niegroźna dla zdrowia czy życia. Część zachorowań przebiega jednak bezobjawowo i osoba zakażona może nie zdawać sobie sprawy, że jest nosicielem wirusa. Na przebieg ciąży i zdrowie dziecka negatywny wpływ może mieć pierwotne zakażenie opryszczką w trakcie ciąży. Może ono prowadzić do poronienia, przedwczesnego porodu czy powstania zaburzeń neurologicznych u dziecka. Jeśli jednak kobieta choć raz chorowała przed ciążą (tzn. miała opryszczkę wargową), ma już przeciwciała i przekaże je dziecku. Dlatego wyjątkowo ważne jest, by ginekolog w trakcie badania wypytał ciężarną, czy chorowała na opryszczkę i w określonych przypadkach zlecił zbadanie przeciwciał u matki. Jeśli je ma, zagrożenie dla dziecka jest znacznie mniejsze. Jeśli nie, trzeba w pierwszych tygodniach życia dziecka bardzo uważać, ewentualnie rozważyć leczenie profilaktyczne. Równie ważny dla dalszego postępowania jest fakt, czy partner ciężarnej jest nosicielem wirusa HSV.

Opryszczka zwykła (herpex simplex) to jedna z najbardziej powszechnych chorób zakaźnych skóry i błon śluzowych. Potocznie nazywamy ją również „zimnem”. Jej przebieg ma często charakter przewlekły i nawrotowy. Co istotne, większość z nas jest zarażonych wirusem HSV, ale wirus w naszych organizmach pozostaje uśpiony, także choroba nie ma widocznego przebiegu. Szacuje się, że chorobą dotkniętych jest już 29 milionów osób w Polsce. Jedynie 7% mężczyzn i 11% kobiet kontaktuje się w tej sprawie z lekarzem. Reszta ulega stereotypowi, według którego „zimno” jest tylko problemem kosmetycznym. Należy jednak pamiętać, że opryszczka to choroba, którą można leczyć. Nie wystarczą jednak tylko środki doraźne, zwalczające jej objawy.

Objawy opryszczki wargowej często są dla nas bolesne i przeszkadzają w normalnym funkcjonowaniu, ale dość łatwo je rozpoznać. Zwykle w okolicach ust tworzą się kilkumilimetrowe pęcherzyki, które następnie pękają, a na ich miejscu tworzą się strupy. Zmiany te mijają po pewnym czasie samoistnie. Możemy jednak zapobiec pojawieniu się nieestetycznych ran, reagując odpowiednio wcześnie. Zanim pojawią się zmiany, możemy zaobserwować pieczenie, swędzenie i bolesność. Jest to sygnał, że należy udać się do lekarza.

Leczenie Oczywiście, jeśli zmiany już są widoczne powinniśmy także zastosować lek, aby skrócić czas trwania choroby i złagodzić jej przebieg. Stosowanie leków miejscowych: kremów, maści, czy inne domowe sposoby (przykładanie cebuli, smarowanie pastą do zębów) mogą jedynie zmniejszyć objawy, ale nie zapobiegają nawrotom opryszczki. Dlatego bardzo ważne jest, aby po poradę zgłosić się do lekarza specjalisty.

Więcej informacji na stronie www.bezopryszczki.pl