Wniosek o Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) można złożyć w dowolnym oddziale NFZ, także za pośrednictwem e-maila. Tam też można otrzymać informacje dotyczące systemu opieki zdrowotnej państwa, do którego planujemy wyjazd. Okres ważności karty liczony jest od dnia złożenia wniosku. Istnieje możliwość dodatkowego oznakowania EKUZ w alfabecie Braille'a.

Reklama

Ubezpieczeni w NFZ mają prawo do korzystania z opieki zdrowotnej w UE, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii na takich samych zasadach, jak obywatele tych państw. W większości przypadków wiąże się to jednak z koniecznością poniesienia części kosztów świadczeń medycznych; Fundusz nie zwraca takich opłat.

Gdy podczas naszego pobytu za granicą niezbędna okaże się pomoc medyczna, EKUZ potwierdza prawo do korzystania ze świadczeń w placówkach działających w ramach powszechnego systemu opieki zdrowotnej. Kartę należy możliwie najwcześniej okazać lekarzowi lub administracji szpitala. Często potrzebny może być też dowód tożsamości lub kopia karty.

W większości państw także placówki działające w ramach powszechnego systemu ochrony zdrowia pobierają pewne opłaty od ubezpieczonych. EKUZ nie zwalnia z poniesienia tych kosztów. Dlatego przed wyjazdem warto zapoznać się zasadami działania systemu ochrony zdrowia państwa, do którego planujemy podróż.

Reklama

W wielu zagranicznych miejscowościach wypoczynkowych lekarze przyjmują tylko prywatnie, w związku z tym nie honorują EKUZ. Za ich usługi trzeba zapłacić pełną cenę, której Fundusz nie zwróci.



Pacjent w pełni ponosi koszty transportu sanitarnego do Polski. Również ratownictwo górskie w wielu krajach, m.in. w Austrii, we Francji, w Czechach oraz na Słowacji, jest w pełni odpłatne. Należy także pamiętać, że leczenie skutków wypadków związanych z uprawianiem sportu, w tym narciarstwa, obciążone jest wyższymi opłatami niż w innych przypadkach. W związku z tym wskazane jest wykupienie ubezpieczenia dodatkowego obejmującego koszty, których w krajach UE nie pokrywa powszechne ubezpieczenie zdrowotne.

Reklama

Osoby, które wiedzą, że w czasie podróży będą potrzebowały dializ nerek, tlenoterapii, specjalnego leczenia astmy, echokardiografii w przypadku przewlekłych chorób autoimmunologicznych oraz chemioterapii, muszą przed wyjazdem uzgodnić udzielenie tych świadczeń z placówką służby zdrowia w miejscu planowanego pobytu.

Jeśli, mimo posiadania EKUZ, ponieśliśmy opłaty za świadczenie, które w danym państwie są wykonywane w ramach powszechnego ubezpieczenia, możemy po powrocie do kraju ubiegać się o zwrot tych wydatków w oddziale NFZ. Ważne jest, aby w takich przypadkach zachować oryginały rachunków i dowodów zapłaty, gdyż są one niezbędne do uzyskania refundacji.

Osoby ubezpieczone: zatrudnione, prowadzące pozarolniczą i rolniczą działalność gospodarczą, pobierające rentę, studenci zgłoszeni do ubezpieczenia zdrowotnego przez uczelnię, członkowie rodzin (w przypadku członka rodziny w wieku powyżej 18 lat - po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń) mogą otrzymać kartę na sześć miesięcy.

Bezrobotni zarejestrowani w Urzędzie Pracy otrzymują kartę EKUZ na dwa miesiące. Z kolei emeryci mogą dostać EKUZ na 5 lat. Kartę ważną do 6 miesięcy mogą otrzymać kobiety w okresie ciąży lub porodu, posiadające obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz dzieci i młodzież do 18 roku życia. Kartę ważną do 90 dni dostaną osoby, które spełniają kryterium dochodowe do otrzymywania świadczeń z pomocy społecznej i otrzymały decyzję, np. wójta, burmistrza.

W 2010 r. NFZ wydał ponad 1,3 mln kart EKUZ. Roszczenia zgłaszane do Funduszu przez państwa, w których Polacy korzystali w ubiegłym roku ze świadczeń zdrowotnych, wynoszą ponad 179 mln zł.