Wirus grypy atakuje układ oddechowy. Główne jej objawy to: wysoka gorączka (powyżej 39 stopni Celsjusza), nasilony ból mięśni i głowy, ogólne osłabienie, kaszel, rzadziej ból gardła, katar. U małych dzieci mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Przeziębienie natomiast ma o wiele łagodniejszy przebieg. Rzadko towarzyszy mu gorączka i bóle mięśni. Najczęściej objawia się katarem, bólem gardła i łagodnym kaszlem. Czujemy się wtedy osłabieni, rozbici, ale nie skrajnie wyczerpani jak przy grypie.

Z przeziębieniem możemy w miarę normalnie funkcjonować. Jednak jeżeli dopadnie nas grypa, to jedynym słusznym rozwiązaniem jest pozostanie w domu i poleżenie przez kilka dni w łóżku. Podczas grypy powinniśmy dużo pić i nie przemęczać organizmu.

- Leczenie grypy polega na podawaniu leków, które łagodzą jej objawy. Niestety nie ma lekarstwa, które zabija wirus, dlatego lekarz może zalecić jedynie środki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe oraz krople do nosa i dawkę witamin - mówi Iwona Jakubowska, lekarz rodzinny z Centrum Medycznego LIM.

Powikłania

Reklama

W niektórych przypadkach następstwem grypy mogą być powikłania dotyczące układu oddechowego jak: zapalenie płuc i oskrzeli, a także zapalenie oskrzelików u niemowląt i małych dzieci. Rzadsze komplikacje to np.: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mięśni, a nawet zapalenie mózgu.

Reklama

- Najbardziej narażone na powikłania pogrypowe są małe dzieci i osoby powyżej 50 roku życia. Ponadto problemy mogą mieć osoby cierpiące na choroby układu oddechowego lub układu krążenia, choroby nerek, cukrzycę i te z obniżoną odpornością - dodaje specjalistka.

Reklama

Jak się (nie) zarazić?

Co roku występują okresy wzmożonej zachorowalności na grypę, a nawet epidemie i pandemie. Wirus ten przenosi się drogą kropelkową i bardzo łatwo się nim zarazić. Wystarczy przebywać w tym samym miejscu z inną zarażoną osobą. Każdy z nas na pewno zadaje sobie pytanie, jak się przed tym uchronić.

W okresach epidemii grypy powinniśmy unikać w miarę możliwości miejsc publicznych np.: kin, kawiarni. W przypadku, gdy nie jest to konieczne, nie powinniśmy odwiedzać osób chorych na grypę.

Szczepionka

Jednym z zabezpieczeń przed zachorowaniem jest szczepionka. Szczególnie zalecana osobom dorosłym, które pracują w dużym gronie lub niekorzystnych warunkach np. na otwartej przestrzeni, oraz osobom starszym po 65 roku życia ze względu na obniżoną odporność. Przed szczepieniem należy udać się do lekarza (np. rodzinnego), który sprawdzi, czy nie ma przeciwwskazań (czasowych lub bezwzględnych) do szczepienia i skieruje do gabinetu szczepień.

Czasowymi przeciwwskazaniami do szczepienia mogą być: niedawno przebyta choroba przebiegająca z gorączką, zażywane antybiotyki (do dwóch tygodni wstecz), aktualnie przebiegająca choroba z gorączką powyżej 37,5 stopni. Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest ciąża (I trymestr) oraz uczulenie na białko jaja kurzego i neomycynę.

Najlepiej szczepić się przed zimą, czyli od września do listopada, ale Światowa Organizacja Zdrowia zaleca szczepienie się aż do marca, bo wtedy też występuje szczyt zachorowań na grypę. Odporność występuje po 10-14 dniach od podania. Szczepionka przeciw grypie chroni tylko przed tą chorobą, a w przypadku zachorowania przed jej groźnymi powikłaniami. Nie chroni nas przed infekcjami grypopodobnymi, ale poprzez swoje działanie na układ immunologiczny może łagodzić ich przebieg.

Wirus grypy często zmienia swoją budowę, dlatego szczepionka przeciwko grypie aktualna jest tylko przez jeden "sezon grypowy", czyli rok. Dla zabezpieczenia się przed zachorowaniem na grypę należy się szczepić co roku. Pamiętajmy jednak, że żadna szczepionka nie chroni w 100 proc. przed zachorowaniem.